ODSZKODOWANIE ZA SZKÓD PRZY PRACY OD STRON POWINNYCH I PRACODAWCY PRACOWNIKA
Poszkodowany pracownik może dochodzić odszkodowania za obrażenia przy pracy od stron, które spowodowały zdarzenie powodujące szkodę (np. producenta wadliwego urządzenia lub kierowcy pojazdu, który spowodował kolizję) oraz pracodawcy, jeżeliuraz powstał w trakcie zatrudnienia, a pracownik nie był niezależnym wykonawcą. Roszczenie z tytułu obrażeń ciała obejmuje dowód niedbałych działań lub zaniechań strony winnej oraz szkód (takich jakwyleczone wydatki medyczne, utrata zarobków, utrata normalnego życia, ból i cierpienie) bezpośrednio spowodowane tymi czynami. Jeśli pracownik niezwłocznie zawiadomi pracodawcę o wypadku przy pracy, ubezpieczyciel pracodawcy musi zapłacić niezależnie od statusu imigracyjnego pracownika lub winy pracownika, wszystkie rachunki za leczenie urazów, dwie trzecie średniego tygodniowego wynagrodzenia w okresie rekonwalescencji oraz zrekompensować utratę części ciała, ale nie zapłaci za ból i cierpienie oraz inne obrażenia ciała. Roszczenie z tytułu obrażeń ciała nie może zostać rozstrzygnięte bez zwrotu firmie ubezpieczeniowej pracowniczej 75% dokonanych przez nią płatności, aby zapobiec podwójnemu odzyskaniu przez pracownika doznanego urazu.
WYKORZYSTANIE RAPORTU UTRATY WARTOŚCI W ROZWIĄZYWANIU SPORÓW DOTYCZĄCYCH WYPŁATY ŚWIADCZEŃ
Ocena stopnia utraty wartości może rozstrzygnąć spór co do zdolności poszkodowanych pracowników do powrotu do ich pełnych lub lekkich zadań ze względu na ich stan zdrowia i skorelowaną wypłatę odszkodowania pracowniczego, inwalidztwo z tytułu niezdolności do pracy z tytułu niezdolności do pracy lub inne świadczenia.
Aby określić zakres urazu pracownika, charakter i poziom powrotu do zdrowia, strony trzecie i firmy ubezpieczeniowe wykorzystują testy i oceny stron trzecich. Takie oceny obejmują niezależne badania lekarskie (IME) przeprowadzane przez zatrudnionych pracowników służby zdrowia, ocenę zdolności funkcjonalnych (FCE) w celu określenia fizycznych ograniczeń czynności zawodowych oraz ocenę upośledzenia w celu ustalenia zdolności danej osoby do wykonywania zadań zawodowych w taki sam sposób, jak przed zdarzeniem powodującym szkodę .
Oceny upośledzenia określają ilościowo poziom bólu, wpływ urazu na stan neurologiczny lub fizyczny danej osoby. Pomaga to w znalezieniu rzeczywistego poziomu lub wyolbrzymienia obrażeń. Uszkodzenia fizyczne lub psychiczne spowodowane obrażeniami mogą być trwałe, tymczasowe, ciężkie lub łagodne.
W przeciwieństwie do upośledzenia, niepełnosprawność opiera się na określeniu granic i ograniczeń zdolności pracownika do wykonywania zadań zawodowych przed urazem. Na przykład stan trwałego uszkodzenia kręgosłupa jest upośledzeniem, ale określenie niepełnosprawności będzie zależeć od zdolności danej osoby do przenoszenia ciężkich przedmiotów w ramach obowiązków zawodowych, tj. pracy biurowej lub prac budowlanych obejmujących podnoszenie i przenoszenie ciężkich przedmiotów.
Ocena stopnia utraty sprawności (IRE) przeprowadzona przez lekarza określa stopień niepełnosprawności i jej wpływ na pracę do wykonania. Stopień niepełnosprawności pomaga określić, kiedy pracownik może wrócić do pracy i w jakim charakterze, tj. jeśli orzeczenie wskazuje, że pracownik nie jest w stanie wykonywać pełnego obowiązku, wówczas uznaje się go za całkowicie lub częściowo niepełnosprawnego, jeżeli jest w stanie wykonywać praca biurowa lub lekka praca.
IRE jest zwykle wykonywana po ustaleniu przez lekarza stanu maksymalnej poprawy stanu zdrowia (MMI), tj. osiągnięty stabilny stan można kontrolować i jest mało prawdopodobne, aby zmienił się przez co najmniej rok. Ilustracja: Leczenie urazowego uszkodzenia mózgu w pewnym momencie dotarło do MMI, ale poszkodowany pracownik nie może wrócić do pracy z powodu utraty zdolności poznawczych i zaburzeń neurologicznych. Poprawy kondycji nie oczekuje się co najmniej przez rok, w związku z czym odpis ma charakter trwały.
Świadczenia pracownicze nie mogą przekraczać 500 tygodni, jeśli wskaźnik IRE jest niższy niż 50 procent (częściowa niepełnosprawność, może pracować w pewnym charakterze), ale świadczenia mogą trwać tak długo, jak jest to konieczne z medycznego punktu widzenia (bez ograniczeń czasowych), jeśli wskaźnik IRE jest wyższy niż 50 procent, czyli pracownik jest całkowicie niepełnosprawny.
IRE jest użytecznym narzędziem umożliwiającym szybkie zaspokojenie roszczeń pracowniczych w sprawach dotyczących poważnych obrażeń w pracy.